Mijn eigen feestje!!

En dan nu mijn eigen feestje. Het was helemaal te gek. De hele kamer zat propvol (het is maar goed dat we bij mijn volgende verjaardag in een nieuw huis wonen). Iedereen was heel lief voor me en ik heb bij heel veel mensen op schoot mogen zitten. Ik was heel blij en heb mijn best gedaan zo lang mogelijk wakker te blijven, zodat ik iedereen ook nog uit kon zwaaien. Ik heb ook echt ontzettend veel cadeautjes gekregen. Ze waren allemaal zo leuk dat ik moeite had om iets af te geven en het volgende uit te pakken.
Ik heb ook een heerlijk taartje gegeten (met slagroom en 1 kaarsje). Dat is eigenlijk de tweede keer dat ik voor mijn verjaardag een eigen taartje kreeg, omdat ik met pap en mam op de echte dag van mijn verjaardag ook een taartje kreeg, met hagelslag.
Natuurlijk had ik voor mijn gasten iets speciaals in petto. Ik heb het pap en mam de dag voor mijn grote feest vast laten zien, zodat ze me konden helpen de show te stelen. Ze moesten namelijk de loopwagen klaarzetten, zodat iedereen kon zien dat ik zelf met de loopwagen kan lopen!!! Knap toch?!

Alweer 1 jaar!!

Ik ben alweer 1 jaar oud en dat hebben we gevierd ook!! Eerst kreeg ik bij mijn vriendjes en vriendinnetjes een feestje op het kinderdagverblijf. Gelukkig was 1 van mijn twee liefste leidsters ook bij mijn feestje (Shirley, Thea was vrij die dag). Pap en mam hebben al gemerkt dat ik heel hard kan huilen als ze me achterlaten bij andere leidsters.
Ik wil jullie graag mee laten genieten van mijn feestje. Alle kinderen zaten samen aan de grote tafel. Normaal krijgen we dan alleen een stuk fruit en kunnen we rustig wat drinken, maar deze dag was het anders. Ik kreeg een hele mooie muts op, er werd 1 kaarsje aangestoken, iedereen kreeg een belletje in zijn hand en ze hebben met zijn allen heel hard, heel veel liedjes gezongen. Pap en mam mochten er ook bij zijn. Dat was allemaal voor mij. Toen kreeg ik ook nog een cadeautje, met een kus erbij van de drie grote jongens uit de groep. Het cadeautje was door mijn beste vriendje Gijs speciaal voor mij gemaakt! Een hele mooie tekening. Gijs en ik maken altijd heel veel plezier samen. Ik moet altijd heel hard om hem lachen als hij weer gek doet. Na het zingen mocht ik natuurlijk ook trakteren. Mam is druk bezig geweest en heeft voor iedereen een girafje gemaakt van een doosje rozijntjes, lief toch?!

Zo, daar ben ik dan weer!

Het heeft weer een hele tijd geduurd, maar op veler verzoek heb ik toch mijn moeder weer aan het werk gezet :)
Het is allemaal niet meer bij te benen, maar ik zal even laten zien dat ik heel netjes kan kruipen. Ik ben langzaam begonnen, maar inmiddels lukt het mam niet meer om zonder mij stiekem de keuken in te lopen (ik haal haar gewoon snel in). Zoals jullie zien ben ik nog steeds (bijna) altijd meer dan vrolijk. Vooral als er veel mensen om me heen zijn. Ik vind ze allemaal leuk en dat laat ik ze zien ook. Staan kan ik ook erg goed en blijf ik leuk vinden, zeker bij mijn favoriete kast met de gespaarde jungle-boek poppetjes. Ik eet van alles; grote stukken brood of fruit en heel veel verschillende avondmaaltjes, maar toch vind ik het flesje melk dat ik 's morgen met groeipap en 's avonds soms nog steeds met rijstebloem krijg, het aller aller aller lekkerst. Mam en pap zijn al zo gewend aan mijn eetgedrag, dat ze het niet meer op de foto zetten, jullie moeten me dus maar op mijn woord geloven of........zelf een keertje komen kijken! Nou vooruit dan zal ik laten zien dat ik nog het meest verzot ben op puzzelstukjes :)

Je bent zelf een muts :)

Nu het toch echt wat kouder begint te worden hebben pap en mam een hele mooie muts voor mij gekocht met bijpassende handschoentjes. Hij is een beetje groot, maar wel grappig om op te hebben. Zeker als we een stukje gaan fietsen!

En eh....ik kan met mijn mutsie natuurlijk ook in mijn Mutsy (supersonische kinderwagen...)

Maar ik kan nog veel meer

Ik kan natuurlijk veel meer dan kruipen en staan. Ik kan mamamamamama zeggen en oefen met papapapa. Ik kan een mooi geluidje maken met mijn hand in mijn mond. Ik kan heel goed spulletjes op de grond "gooien". Ik zeg soms "da" als ik van pap en mam weer eens moet zwaaien. Ik kan naar de poes wijzen. Ik eet brood, yoghurt, een warme maaltijd, soepstengeld, rijstewafels en eigenlijk alles wat ik aangeboden krijg. Ik kan heel goed drinken uit mijn tuitbekertje, badderen, mijn schouders ophalen en nee schudden. Verder kan ik lezen, heb ik veel plezier tijdens het spelen op mijn kleedje en ben ik nu al een echte fan. Helaas kan ik ook goed hoesten, niesen, snotteren, jammeren, etteren uit mijn oogjes en misschien binnenkort ook nog wel waterpokken.......(4 kindjes op het kinderdagverblijf doen het al). Ik kan ook mijn tandjes poetsen (ik heb er al drie). Pap en mam zien heel goed dat ik ondertussen al echt een meisje ben geworden. Iedere keer als ik wakker ben geworden, ga ik in mijn bedje zitten of als het te lang duurt voordat ze komen, ga ik vast staan (met mijn slaapzakje aan!), dan kan ik ze nog harder roepen. Ik blijf oefenen voor nog meer tructjes! Pap en mam hebben ze zelf nog niet eens allemaal gezien, hihi sssst!

Oefenen, oefenen en nog eens oefenen

Hoewel ik een tijdje niets van me heb laten horen, heb ik natuurlijk niet stil gezeten. Ik ben gewoon te druk geweest met oefenen, zodat ik geen tijd had om te computeren. Zitten pffff dat kan ik al een tijdje, maar ik ben aan de slag gegaan met het echte werk. Eerst vanuit het zitten op mijn buik gaan liggen en me dan voort.....eh.....achteruit bewegen. Het is ook zo glad op de vloer thuis. Telkens als ik probeerde vooruit te komen, gleed ik juist achteruit. Op de foto zie je dat ik helemaal tegen de schouw aangebotst ben. Even zwaaien en dan kon ik overgaan op stap twee: mijn kont de lucht in!

En vervolgens stap drie: opstaan bij mams benen. Hier is het bewijs :)
Nee, dat is niet helemaal eerlijk. Opa en mama hebben me hier nog geholpen. Ik kan daar nog niet zelf opstaan. Maar het scheelt niet veel meer.
En zoals ze altijd al zeggen: de aanhouder wint. Want het is me inmiddel al wel 100 keer gelukt om mezelf op te trekken. Zeker aan de spijlen van de box is het een eitje. Maar ook lage tafeltjes of liggende papas en mamas zijn piece of cake! Hier rechts zien jullie de eerste keer dat mam het eindelijk zeker wist en goed heeft kunnen zien dat ik zelf naar de box ben gekropen en mezelf toen heb opgetrokken. Ik heb haar maar even geroepen, want ze zat natuurlijk weer te kleppen aan de telefoon.

Hoog bezoek

Zo, even terug in de tijd......na mijn vakantie in Friesland, kreeg ik dan eindelijk mijn enige tante te zien, die ik nog niet gezien had: tante Mirjam. Ze kreeg gelijk de vuurdoop: een heerlijke poepluier! Ik had er extra goed mijn best op gedaan, maar toch kreeg ze alles schoon. Een natuurtalentje.
Deze prachtige foto wil ik jullie niet onthouden :)