Oefenen, oefenen en nog eens oefenen

Hoewel ik een tijdje niets van me heb laten horen, heb ik natuurlijk niet stil gezeten. Ik ben gewoon te druk geweest met oefenen, zodat ik geen tijd had om te computeren. Zitten pffff dat kan ik al een tijdje, maar ik ben aan de slag gegaan met het echte werk. Eerst vanuit het zitten op mijn buik gaan liggen en me dan voort.....eh.....achteruit bewegen. Het is ook zo glad op de vloer thuis. Telkens als ik probeerde vooruit te komen, gleed ik juist achteruit. Op de foto zie je dat ik helemaal tegen de schouw aangebotst ben. Even zwaaien en dan kon ik overgaan op stap twee: mijn kont de lucht in!

En vervolgens stap drie: opstaan bij mams benen. Hier is het bewijs :)
Nee, dat is niet helemaal eerlijk. Opa en mama hebben me hier nog geholpen. Ik kan daar nog niet zelf opstaan. Maar het scheelt niet veel meer.
En zoals ze altijd al zeggen: de aanhouder wint. Want het is me inmiddel al wel 100 keer gelukt om mezelf op te trekken. Zeker aan de spijlen van de box is het een eitje. Maar ook lage tafeltjes of liggende papas en mamas zijn piece of cake! Hier rechts zien jullie de eerste keer dat mam het eindelijk zeker wist en goed heeft kunnen zien dat ik zelf naar de box ben gekropen en mezelf toen heb opgetrokken. Ik heb haar maar even geroepen, want ze zat natuurlijk weer te kleppen aan de telefoon.